SCHATZOEKEN

Tuinieren is soms net schatzoeken. Je graaft wat in de aarde en hup, je hebt een portie aardappels. Je kijkt tussen de grote bladeren van de courgetteplant en daar groeien de heerlijkste courgettes, zoveel dat je het allemaal niet kunt opeten. Ook de bietjes zijn bijna zover dat ze geoogst kunnen worden, net als de bloemkool en de courgette. Verse bloemen zoveel je kunt plukken en de rabarber zoveel als je maar wil. 

Een kijkje in de schatkamer...

vol prachtige bloemen,

en enorme rabarber!

Als ik op een warme avond nog wat aan het rommelen ben in de tuin raak ik aan de praat met een oudere heer. We hebben een mooi gesprek over het verlies van dierbaren en hoe tuinieren troost biedt en weer nieuwe hoop geeft. De helende kracht van de natuur…  Aan het eind van het gesprek vraagt hij of ik even mee loop naar zijn tuin. Helemaal achter in zijn tuin ligt een dikke bult met zwart plastic erover en ik heb al een vaag vermoeden welke schat hieronder kan zitten. Ja hoor, als hij het plastic opzij schuift weet ik het zeker: asperges! Ik krijg een flink maaltje van het witte goud mee en zo eten we de volgende dag een overheerlijke maaltijd: aardappeltjes met rozemarijn uit de oven en asperges met ham en ei. Dat is smullen!

Elke maaltijd een feestje.

Er zijn nog meer dan voldoende asperges over, dus maak ik de volgende dag een verrukkelijke aspergesoep met stokbrood en zelfgemaakte kruidenboter. Van de kruidenboter maak ik meteen lekker veel. Omdat de boter vers van de kaasboerderij komt kun je deze in de vriezer bewaren tot je het wilt gebruiken. 

Verse kruidenboter,

Voor bij de aspergesoep.

De vriezer raakt inmiddels al aardig vol, het grote oogstseizoen is begonnen! Hoewel we elke dag verse groentes eten is het veel te veel om allemaal in één keer op te eten. Dus wordt er per groente gekeken wat de beste manier is om te bewaren zodat we er ook op een later moment nog van kunnen genieten. De tuinboontjes zijn allemaal gedopt en smaakten heerlijk zacht en zoet. Het overschot ging de vriezer in. De broccoli smaakt heerlijk fris en knapperig, maar drie broccoli ‘s per week, daar is geen beginnen aan! Dus ook die gaan de vriezer in. Ook de voorraadkast wordt gevuld met potten jam en rabarbercompote en de kruiden hangen te drogen. Dat wordt schatzoeken in de eigen voorraadkast deze winter! 

Elke dag weer nieuwe groenten,

vers uit eigen tuin!

Laat ik echter niet op de zaken vooruit lopen, voorlopig is het tuinseizoen nog in volle gang en kan er de komende tijd nog veel meer geoogst worden. De boontjes komen al in bloei, de pompoen groeit flink en de eerste tomaatjes worden zichtbaar. Als eerste staat komende week de aardappeloogst nog op de planning, dus ik ga eens kijken hoe ik zo goed mogelijk kan bewaren. Het zou natuurlijk zonde zijn als m’n verse aardappeltjes direct vol met uitschieters zouden zitten! 

Zo mag de zon elke dag ondergaan...

 

ZEN

Dolce far niente. Als er één plek is waar je zalig kunt relaxen is het wel Italië. De zon is warm, het eten smaakvol, de mensen passievol, de wijn vol liefde en oh… die schoenen en tassen!Het was dan ook niet moeilijk om een locatie te vinden voor mijn yogavakantie, dat kon nergens anders dan Italië zijn. 

Na het volgen van een lange, verlaten kronkelweg bergwaarts kwam ik aan bij Maso Michei (huis op de berg). Na een korte kennismaking met de rest van de groep kregen we een rondleiding door het huis en de yogastudio. Ik was er stil van, wat een schoonheid, rust en warmte straalt deze plek uit! Tijdens het eerste diner was het al snel over met de stilte, er werd volop gebabbeld en verhalen uitgewisseld en we genoten van de heerlijke Italiaanse wijn (van de buurman) die geschonken werd.  Het enige moment dat er nog stiltes vielen was als we een hap namen van het heerlijke eten dat Marcello, de kok, voor ons bereid had. Een voorproefje voor de heerlijke gerechten waarmee hij ons deze week zou verrassen!

Uitzicht vanaf het terras,

prachtige vergezichten

en waar je ook kijkt, bergen, groen en wolken.

Maar, uiteindelijk waren we gekomen voor de yogalessen. Mocht ik thuis nog wat twijfels hebben gehad of een week lang elke ochtend 2,5 uur yoga niet teveel zou zijn, die twijfel was vanaf de eerste minuut verdwenen. Geen minuut is te veel om te mogen ontspannen in een yogastudio die midden in de natuur staat. Heerlijke oefeningen voor het lijf en de geest, steeds weer je eigen grens iets verleggen met de mildheid zoals yoga bedoeld is. En steeds weer die verrassing van dat overweldigende uitzicht zodra je na een ontspanningsoefening je ogen opendeed. Relax and enjoy!

Yoga studio La Contessa

Wat een uitzicht tijdens de yogalessen

Na de les even opfrissen en dan aan tafel voor een echte Italiaanse 3 gangen lunch. Natuurlijk een heerlijk glas wijn erbij, we zijn tenslotte in Italië! Het plan voor de middag: geen plan! Het is tenslotte vakantie, je kijkt gewoon waar je zin in hebt. Mogelijkheden te over om je middag te vullen. De omgeving is werkelijk prachtig, dus er wordt veel gewandeld.  Beetje lezen of luieren terwijl je uitkijkt over de wijngaard. Uurtje in de sauna of een massage. Het nostalgische dorpje Ala bekijken met z’n stille dorpsplein en het terras waar de geur van jasmijn om je heen hangt. Een dagje naar Riva del Garda, met z’n heerlijke winkeltjes, en terrassen waar je heerlijk toeristen kunt kijken. Ik heb het allemaal gedaan en het was allemaal fantastisch.

Riva del Garda

Uiteraard bezoeken we de wijnboerderij van buurman Beppe, en natuurlijk moet er geproefd worden. Biologische wijnen, geproduceerd op een hoogte van 823 meter, waar geen chemische toevoegingen in worden gestopt, alleen maar zon en liefde. La vita è bella!

Wijngaard in de bergen.

Niet helemaal scherp meer na al dat wijnproeven :-)

 Met een weemoedig gevoel neem ik afscheid aan het eind van de week. Afscheid van de mooie vrouwen waarmee ik deze vakantieweek doorbracht, waarmee het vanaf de eerste dag al direct zo vertrouwd voelde, ieder met hun eigen mooie levensverhaal. Afscheid van yogalerares Chantal, mooi van binnen en van buiten, met zachte aandacht voor een ieder van ons. Afscheid van Arno en Sylvia, die oog hadden voor al onze onuitgesproken wensen, die met hun gastvrijheid het begrip ‘verwennen’ tot nieuwe hoogtes weten te brengen. Afscheid van Beppe, de wijnbuurman, wiens ogen twikkelen zodra hij over z’n wijnen vertelt. Afscheid van Luna en Ollie, de hondjes die met hun aanwezigheid bijdragen aan het huiselijke gevoel. Afscheid van Coffee, Mocca en Paco, de ezeltjes wiens gebalk tijdens de yogalessen soms het enige geluid was wat ons bereikte. Afscheid van Marcello, die de sterren van de hemel kookte tijdens deze week.  Maar ik weet zeker dat dit maar een tijdelijk afscheid is, want op deze plek ga ik zeker terugkomen!

Italiaanse zonsondergang.

Ook zin in een yogavakantie, klik dan op La Contessa.  Als je in de buurt bent kun je natuurlijk ook langs bij Maso Michei voor een doosje van die heerlijke wijn.